Positieve energie
Van jongs af aan mocht ik met mijn ouders mee op reis. Ik bezocht landen als Indonesië, Senegal, India en Mexico. Op mijn vierde jaar stond ik al op ski’s. Hier zal mijn liefde voor de zon én voor sneeuw vandaan komen. Voor deze mooie ervaringen ben ik hen dan ook heel erg dankbaar. Niet alleen omdat ik dat reisvirus heb overgenomen, maar ook omdat die ervaringen mij voor een belangrijk deel hebben gevormd.
Zo’n ervaring vergeet je niet snel!
Zo deden we in Gambia en Senegal een groepsreis toen ik een jaar of tien was. We kwamen in een afgelegen dorpje waar de mensen nog nooit een meisje met blond haar hadden gezien. Ik mocht daar potloodjes uitdelen en er stonden tientallen kinderen om mij heen. Niet eens zozeer voor die potloodjes, maar omdat ik eigenlijk een bezienswaardigheid was. Ondanks de ‘cultuur- en taalbarrière’ waren we al gauw tikkertje aan het spelen. Zo’n ervaring vergeet je niet snel!
Voor veel mensen is armoede of honger een ver-van-mijn-bed-show. Maar ik heb het gezien. Mensen die echt honger hadden. En het bijzondere was dat die mensen toch bereid waren het kleine beetje dat ze hadden met ons te delen. En ondanks deze honger en armoede zijn veel van deze mensen nog zó positief. Het huilen stond hen waarschijnlijk nader dan het lachen, maar toch lachten ze.
De afgelopen jaren zijn mijn vakanties iets dichter bij huis. Afgelopen winter was ik in Fins Lapland, waar mijn broer werkt op een husky-farm. Dan blijkt maar weer dat een verre reis niet altijd nodig is voor mooie ervaringen. Schitterende natuur, skiën, wandeltochten door de meters diepe sneeuw en mooie tours op de husky slee en de sneeuwscooter. Het was de perfecte combinatie van mijn honger naar uitdagingen en mijn liefde voor honden. Omringd door 150 enthousiaste husky’s: gelukkiger kon je mij toen niet maken!
Wat is jouw uitdaging?
Laat het ons weten